n [iā, f.] (anbal). Somet. used as opp. of féle, see ainféile.
shamelessness, excess; wickedness:
anbli .i. nemnari oc cungid
neich,
RC xxvi 22 § 58
.
fogni feile do anble,
O'D. 2208
(Nero A vii f. 143b).
as a.¤ .i. is ainbfial no as latrandta,
O'Curry
1908
(23 P 3, 23 (21)d).
ainbhle .i. ainféile no olcas,
O'Cl.
ainbli gnuisiu,
Gael. 50 , 129
(
Blathm. 409
. ).
tabair dam
dilgud hi fus / dom' ainblib dom' aneolaus,
SR 820
. cia
robai do anble a rád / airmi aidbli nan-ilgrád though it be
vain to say it,
821
.
a.¤ angluinne,
TBC-LL¹ 5638
.
celid serc a.¤ ┐
olc,
LL 18748
.
—forriuth a n-enech . . . —is anble sin, ol
F.,
IT i 141.28
(
Comp. CC 7.y
).
eochair éta anble,
ZCP
vi 270 § 10
.
descaid a.¤ ainecna,
Anecd. iii 15.z
.
tír co n-a.¤ is
co n ecóir,
Rawl. 78b12
.
cáinti a cane .i. o choin, ar is anble
┐ aursaire a ndan dib līnaib,
O'Mulc. 202
.
drisiuc . . . .i. is
cú ar amainsi nó ar anble,
O'Dav. 724
.
do Bhrian nar
fhoghluim ainbhle (.i. amhnáire, ainfhéile no olcas),
Hard. ii
290.2
. In cheville:
cen a.¤
,
Metr. Dinds. iii 340.1
.
LL 1910
.