n (1 ainféthach)
turmoil, commotion:
ni ḟodhmad
broinn ainfen[e] .i. comtinoilidh anfethuighi isin broinn,
Ériu xii 20 n.8
.
i n-ainfene n-ae .i. in anfcgthaigi (leg. anfethaige?) do denam iman ae,
Cóic Con. 34 § 38
. Perh. also:
anflaith gach flaith leigis anbtine for a tuaith .i. . . . leigis
anfethaigh arin ceile . . . .i. guin ┐ gait gen innechadh,
O'Curry
458
(
H 3.18, 243b
) (or collect. of 1 ainféth?).