n
m. urla orla earla m.,
IGT Decl. § 2
.
hair of the head,
lock, tress; long back hair:
urla .i. cīab,
Corm. Y 1291
.
dechrum .i. urla . . . .i. bearrtha .i. urla,
O'Dav. 752
.
irla .i.
ab arula .i. berrad moga,
O'Mulc. 726
. trí maic nad rannat
orbai: mac muini ┐ aurlai ┐ ingine fo thrillis `the son of a
slave',
Triads 152
.
o bun [a] irla co clais a chuil,
RC xiv 426
§ 47
(
LL 12968
).
cóica urla fegbuide ón chluais go cheile dó,
TBC-LL¹ 1375
.
.l. erla deghbuidi on cluais co céli dó,
Acall.
4080
v.l.
o hinn a hordan go a erla,
1917
v.l.
laoch mór co
finne n-erla,
Celt. Rev. ii 216.17
.
eiric leth fuilt no lan fuilt
doib a nurla,
Laws iii 354.10 Comm.
a chaor bhuadha an
earla fhinn (of Mary),
A. Ó Dálaigh xii 7
.
d'urrlaghaib
leabra lanmaiseacha,
CF 832
. Of a person: earla claon an
chuirp óghdha (of Mary),
Measgra D. 49.50
. do seailg fiadh
da erla cas that he the curly-haired one may hunt deer,
KMMisc.
172 § 24
. Part of a halter:
urla gosti,
O'Curry 2068
(H. 4.22, p.
67).