u, n. later m. vn. of íachtaid. act of shouting,
crying out; crying, groaning: iachtadh .i. éigheamh, no
glaodh, O'Cl.
iachtadh cech mairph .i. ach,
Auraic. 2378.
iachtadh .i. estecht nó subhaidhe, ut est iachta[d] sluaigh
suide n-imbais `the outcry of the host is a seat of inspiration,'
O'Dav. 1071.
cia hiachtadh n-uathmur n-anbhfeta andso?
Anecd. ii 51.4
.
ardam iachtadha,
iii 43.22
.
égim no i.¤
no urḟocra,
TBC-LL¹ 644.
ní d'oen maig is uch nó as i.¤
,
RC
xx 158 § 7 Comm.
(ACC).
atnaig a i.¤ curad ass,
TTr. 2033.
léicis Garb ... a i.¤ écomlaind ar aird,
RC xiv 420.17
.
in
duine ac i.¤ i ngalar,
Auraic. 5576.
ni gnáth ... i.¤ gan
foreigen,
MR 238.21
.
síreighemh ┐ iachtadh na nanffann,
AFM v 1668.3
.
int iachtadh esaentadach doronsat Iude ...
i fiadnaisi Filait,
D IV 2, 40d22
.
Of animal and bird cries: i.¤ na cuilén `the squealing of
whelps,'
Death-tales of the Ulster heroes 28 § 11.
i.¤ na n-enlaith isind aiur for
na srothaib teinedh,
Ériu ii 138 § 131.