n
o, m. (O.N. hóss `river-mouth', Bugge,
KMMisc. 305
,
Bidrag 125
; but cf. Lat. ōs `mouth') a mouth
; confined to
poetry. as a ós (.i. a bhél) is cearr gach creath dumb is every
science from his mouth,
ZCP iii 378.15
(B. na f.).
oscar . . . os
gin ┐ cerr balb,
O'Dav. 1326.
dá hós `for her lips',
TD 39.5
.
fá chaoir a hóis phóigmhilis,
Hackett xxi 41.