n
m. ronn (óir) m. (g
s. n
p. -a),
IGT Dec. § 95
(p. 127.14)
.
a (woven or plaited) chain (of ornamental
nature):
ronn gl. catena
,
Études Celt. xi 121 (Paris Latin 10290 32 b 7)
.
ronn .i. slabradh,
H 3.18 p. 539a
(
O'Curry 1297
). ronn .i. slabhradh, O'Cl.
da én . . ., ┐ rond derc-óir etorro,
SCC 7
.
Ériu v 208.3
.
rond argit eter cach dá en,
IT i 137.1
.
ronn
fiondruine itir gach da samaisc,
TBC-LL¹ 2294
.
bói ronn óir
dheirgh assin fult . . . slabrad oír eissein,
Cóir Anm. 270
.
rand airgid,
Laws v 382.18 Comm.
rann,
iii 404.2
.
rann, .i.
in snaithi airgit,
Stud. in E. Ir. Law 168 § 23
. pl. lanna,
┐ ranna
, ib. fige ronn `weaving (? plaiting) chains' (occupation of a `cerda'),
Triads 121
.
ferbolg di figi rond crédumae,
LU 10808
, cf.
Metr. Dinds. iii 124.48
. cet rond findbruine
(ornament of a helmet),
Anecd. ii 3 z
. seinm rond `the jingle
of chains',
Hail Brigit 10
(
LL 49b36
).