n also plúsar `loud cry, belling of a stag' (Plummer MS.
notes):
b.¤ .i. nuall ard ecóir, ut dicitur Flann . . . deogh doim
duinn techtus blusur bes lusar ginnis lúsa,
O'Curry 87
(H.3.18,64)
= plusa[r] `belling',
O'Dav. 1163
=
. . . blúsair / bes lúsair,
O'Mulc. 180.
? Cf. blosair (blosar)
Studi Celtici iv 254
.