n
ā, f. a calamity ; a crime, an outrage
(confined to
poetry and cryptic style) :
galgat .i. liach,
O'Mulc. 689
.
galgat .i. tesbad imefuilnge gol ut dixit Guaire fri O. ag
caoinedh Laignēin : ... is tind galgat nochāine,
Corm. Y
726
(cf.
Bruchst. i § 95
).
mara golgatha (.i. gotha mora in
guil),
LL 387a17
.
In gnīm dorinne Iudas | ba liach ┐ ba galgat,
Ériu i 41 § 4
. égem iar ngalgait an outcry after outrage,
Tec. Corm. § 37
(cf.
ZCP xv 350 § 39
).
dorigni galgait ... Cellach
... do guin,
Rawl. 84a29
=
LL 35a41
.
LL 44a33
.
mór ṅdirsan,
mór ngalgat,
123a20
(Nuallguba Emire).
Mōr galgat ... nā
tormalt cid ōenbliadain,
Rawl. 85a45
.
golget .i. gol oc
nech rogāet,
O'Mulc. 668.