adj
io, iā.
Contribb. 540
,
LEIA C-258
,
Ériu xlvi 40
.
(a)
hollow, empty
: ceppan caue crín (crinn, MS) dara (a coffin),
Anecd. ii 17.16
. quae cauata est (
Etym. xx 4
, Ed.)
is cuae,
O'Mulc. 603
.
cuad .i. fid cua . . . uas uíní,
O'Mulc. 249
.
As subst.:
cuae graece chaos
,
O'Mulc.
253
. ?
cūa ainm na clāine isin tsen-gaidilc,
TBC-I¹ 2610
(explaining why Cú Ch. was called C. or Cú; 2 of his 7 pupils squinted:
dā mac imleasan ... ┐ sīat clǽna
).
(b) = cúad: in cua cluic `
bell-shaped cup
',
Laws i 134.5
Comm.
in bith, / is ē sin in cua ar crith,
Ériu xvii 70 § 54
`
bowl
(?)'.
(c) a nut, nutshell (?): cuae uinn (rhet.),
LL 13588
=
cūe (.i. cnú) huindi,
Corm. Y 690
(item in list of mock (?) food-stuffs). See 1 onn.
cúa uinne .i. cná cáocha. c.¤ .i. cnú. uinne .i. cáoch,
O'Cl.
.
? As n. loc.
is marb Conn Cētchathach cūa (: úa),
Fianaig.
42 § 3
. `Conn C. C., hero of C.',
Murphy Lyrics 37.3
(cf. Cúa).
a
ḟedaib Cua,
LL 37946
(Bórama). See
Hog. Onom.
Compd. ? cúachléthe
vaulted roof (?)
MU² 112
,
Emania xii 23:
hi tech ndarach cúachlét[h]e,
MU² 913
. See cáe (d).