n
ā, f. gen. dánachta; abstract of dánae.
Boldness
, translating audacia. Opp. édánacht.
I In good sense: doroini do degglóir ┐ do dánacht
aiccnid ┐ do sonairte urlabra conar sailset nach smuainedh
eccla ina menmain by boldness of nature
CCath. 3049
.
boldness, confidence
:
cidh fadera gan dánocht agad im
tairisim i nAileach inocht aṁail atá suṁ,
TFrag. 22. 20
.
II More usually in bad sense:
audacity, presumption,
wickedness
. Often in connection with menmae, dí- or
droch-chiall, bocásach, boccacht, díumus. ba dánacht ┐ ba
dichiall do Troiannaib athigid ind airir i mbetis,
TTr. 800
.
as suail narbo nár leis a nderna do dánacht glóir ┐ do
boccacht urlabra boldness of talk
CCath. 5019
. baoi sidhe
acc dénaṁ dánachta deabhtha ┐ diubhraicthe ar Ua Suillebháin began boldly to attack and fire upon O.S.
AFM vi 2314.
6
.
smuaineadh...air a dhíombhuidheachas ┐ air a dhánacht
dhíthchéilligh ag deunaṁ na bpeacaidheadh,
Donlevy 280.
9
.
is dána me ná an dánacht féin,
Amr. Cl. G. 9. 5
.
COMPS.: andánacht a strengthened dánacht, mod.
andánacht, anadánacht. ionnas go dteilgfinn uaim gach andánacht┐ gach uabhar croide,
De Imit. 190. 3
.
ná glac áthas
no and.¤
,
ib. 73 w
. lem-dánacht
rashness, foolhardiness
Dinneen. mer-dánacht
reckless intrepidity
:
ar chalmacht
ar mire ┐ ar merdánacht,
Fianaig. 70. 2
.
MOD. dánacht
boldness, audacity, presumption
P. O'C.
maille re dánacht with confidence Lhuyd.
confidence, boldness,
plainness of speech
(cf.
CCath. 5019
) Dinneen, who also
gives the meaning
familiarity with; cf.
Eisirt 15. 17
: ag
dul i ndánacht air beginning to make bold with him, i.e.
growing familiar with him, and
Begl.-MacCurt. Engl.-Ir. Dict. (1732) s.v. `bold': doghnídh sé dánacht risna neithibh
se dá ndlighthear an fomós is mó he makes bold with these
things to which, &c.—Cf. andánacht.