n (cf. 2 rec(c)aid)
reciting (of poems), narrating; uttering,
declaring, strictly of bards who received a reward in return for reciting a poem): toreic .i. reic thō .i. aisneis
i táu .i. i sanuis
silent (secret) telling
,
Corm. Y 1204
.
bean sídhe ag reic a rúine,
IGT Dec. ex. 1266
. reac
a sgéal dleaghar im' dhán
my duty in song is to tell
of him
,
A. Ó Dálaigh xviii 3
.
ag reic sceul sgigeamhail,
Keat. i 62.36
.
sgeóil . . . | go mbeid oraibh dá reic ruinn,
Studies 1921, 74 § 8
.
ar reic na haiste,
Ó Bruad. iii 126 x
.
laoidhe dá reic,
Measgra D. 36.8
.
ag reic ┐ ag faisnéis a
pheacadh,
TSh. 1253
. 'gud reic os rigaib
proclaiming thee
above kings
(?),
Irish Texts ii 65 § 19
. In fig. sense
revealing,
displaying
:
ag reic édaingne a aignid,
O'Gr. Cat. 458 z
. ag reic
íorna a cúil chais `displaying the locks of her curling hair',
A. Ó Dálaigh lv 8
.