n
o, m. (Lat. castellum). Perh. orig. n., cf. n
p.
caissle,
LU
10568
,
c.¤ n-Oengussa,
Metr. Dinds. ii 24.89
. caiseal, caiseall
m.,
IGT Decl. § 53
. stone wall, rampart; stone fort
:
Caisil .i.
cīs-ail,
Corm. Y 391
.
caisiol .i. ciosail .i. ail an chíosa,
O'Cl.
oroit do Ultan . . . dorigni in caissel,
Thes. ii 289.1
.
ní bíd
clad ná airbi na c.¤ im thír,
Comp. CC 3.13
(
LU 10568
).
'ca chaslib . . . / torchair Cannán `ramparts',
Metr. Dinds.
iii 278.21
. caisil ard aelta uime (of stronghold of Priam),
BB 442b22
.
ní fil múr ná c.¤ eturru,
Trip.² 1819
.
a caisiul na
hatha tar eis in tirtha,
Laws v 488.13 Comm.
= a caisil na
hatha `out of the wall of the kiln',
O'Dav. 976
. da ba ar
caislibh, ┐ da ba ar clocanaib `
stone-enclosures
',
Laws v
94.12 Comm.
tar firt a muir no a caisil,
210.27 Comm.
fobairt in caisil doronadh da imsuidhi,
CCath. 3513
.
fían
Dor ar chaislibh corra / tor na aislibh eatorra,
IGT Decl.
ex. 1348
.
ro cuiredh misi i tech fo leith, ┐ caisil etraind,
RC xlvi 230.8
.
in dúnad . . . / . . . a ch.¤ bā gelchruithnecht,
MacCongl. 37.10
.
do rinneadar Leath Cuinn caisiol cloch tar
Áth Luain,
Ériu i 81 § 12
.
co nderna casiul caem cloch,
Fen.
124.7
.
i clusailibh ┐ i caislibh na hinnsi,
Lism. L. 3789
.
Of wall of or about church or ecclesiastical site:
eclais
chruind é-side co tri caslib immpe,
ZCP xvii 228.5
. na caslisin, 6.
ic dēnum caisil a chilli,
ZCP vii 306.20
. gurab caemh
re fēgadh / iar ndenam a c.¤
(of an altar),
BNnÉ 308.28
.
Transf. do bháindéad eagair n-a chaiseal tiugh (of set of
teeth),
Hackett² xviii 41
.
In n.loc.:
ón Chasiul,
LU 4453
. See
Hog. Onom. s.v.
caisel
, caisle.
See casal.