adj
o, ā (Lat. acer,
Pedersen Vgl. Gr. i 229
, see also Vendr. Lex.). Also
achar.
sharp, keen, fierce:
aicher .i. ab eo quod est acer .i.
lainn nō tin[d] nō trēn,
Corm. Y 11
.
acar .i. aichear ┐ aichear
.i. gér,
O'Cl.
is acher in gáith innocht,
Thes. ii 290.4
.
nībo
fri óigthea acher (.i. fergach no feochur),
328.9
(Hy. v).
aithesc aicher
,
Metr. Dinds. iii 58.46
.
siniudh creite impudh a.¤
crocind gergairg,
Anecd. i 55 § 40
.
acher tra in gres rolaset,
LL 403a29
.
forgomh amhnas a.¤ do ghae,
AFM vi 2216.2
.
idu
achar (: -athar),
Metr. Dinds. iv 2.17
. i nIthu achar (: athar)
`in keen [Mag] Itha',
Arch. Hib. ii 72 § 30
.
gnīm n-achar,
71 § 21
. Of persons:
Eogan acher bruth,
Rawl. 84a33
.
Fiangal find Ailill acher (.i. garg),
LL 311c36
. As adv.
iachtais co acher ar a sargud do Bresal,
LL 358
marg. sup.
ba haicher ainmin . . . ro feradh in caitgleo-sin,
CCath. 6007
.