n also cúsal = cúas.
(a)
hollow, cavity
:
a cuasallaib
a cinn,
LL 409b8
= i cúsalaib . . . `cavities',
MR 232.10
.
a
cusalaib talman,
Acall. 3514
v.l. (a ccuasaib bruach, text).
a cusalaibh dubaib doimnib (of hell),
YBL 162b37
.
i clúsalaibh (cusalaibh, v.l.) doimhnibh in mhara,
BNnÉ 98 § 8
. a
cusalaib a sciath hollow or concave sides,
Acall. 3014
v.l.
(b)
cell; prison
:
co cend teora bliadna a cusail ┐ a carcair,
23 O 48 i, 27b
(Lib. Flav. Fergusiorum)
.
(c) Of container (?) used in women's work, basket
? (cf.
Celtica i 299
where cusal is taken as = casal): im crandbolg,
im rinde, im chusail `hoops',
Laws i 150.10
.i. gairit, .i. cruind
rigind .i. crandoga beca no bith aca anallót im an abras,
152.23 Comm.
cusal .i. rinde,
O'Mulc. 280
.
causal .i. rinde,
O'Curry 9
(
H 3.18, 66a
).
rinde .i. cruind. causail .i. rainde
fota son,
794
(
H 3.18, 370a
).