adj (cú + car). Also -air. Properly dog-loving
(see
compar.), but usu. as vague laudatory adj. (verse and
allit. prose): c.¤
(-air, v.ll.) cech sáithech (relevance?),
Tec. Corm. 13.28
.
D. . . . / c.¤
,
LL 4380
.
aigneadh c.¤
,
Magauran
1373
. a stu[a]idh an chrotha chonchoir (to a lady),
O'Hara
3226
.
i múr chonchair na gcon,
TD 11.16
. risin gcaom
gc.¤ gcomchair `
noble
',
Duan. F. ii 134 § 39
(see n.).
Compar. bá conchaire é naít na maic aili (of Conmac),
Cóir Anm. 284
. Superl. rí na con, ár rob é rígh ba conchaire
fondest of hounds,
5
. Adv. go conchair ciallnáirech `with
emphasis',
Caithr. Thoirdh. 14.18
.
As subst. o, m.:
an c.¤ fallán,
DDána 105.17
.