adj (rím)
(a)
countless, innumerable:
dirim
gl. innumeros,
Gild. Lor. 234
.
bá dírim leó in slúag,
LU 3782
.
slocht nd.¤
,
SR 5102
.
re slúag dírim
,
Fél. July 15
.
buiden dírimh,
TBC-LL¹ 5497
(St.).
rancatar popul dírim ann as cech aird,
PH 1122
.
Fir Domnand d.¤
,
Metr. Dinds. ii 46.19
.
ní fhail cenn conní a ārim is
drem dīrim
,
ACL iii 303 § 11
.
drong dírimh dferoibh
Ereann,
AFM i 59
. Adv.
roboi cáin Cormaic . . . co adbal ┐ co
dirímh
,
ZCP i 472.4
.
(b) In wider sense of magnitude in general immeasurable,
boundless, excessive:
ri dorigne ilar mil | fond ḟairrce ṅdermair
nd.¤
,
SR 302
.
is dírim failte muintire nime,
FA 19
.
ba hadbal
┐ ba d.¤ truma in chísa,
ZCP xi 60.19
.
ba hadbul ┐ ba dirim
met ┐ aidble in craind,
Grail 1459
.
is dirím méit trocaire Dé,
PH 6474
.
ba dirim fúath Maic Murchada do lucht Átha
cliath,
Expugn. Hib. 23
.
As subst. d.¤ a tonn the multitude of its waves,
CCath. 1240
.
go rop hí tres d.¤ na tána 'na torchair leis díb one of the three
uncountable things,
TBC-LL¹ 4627
; cf.
2656
. The phrase d.¤ slóig
may contain this word or dírimm, q.v. See also dírraim, and
cf.
dirim .i. imad in gloss on
dirmann,
O'Dav. 653
. See dírma.
a dirim slóigh, numerous host,
CCath. 466
.
RC xviii 290.4
(leg.
dírim sluaig).
tainic mac B. ┐ Dal cCais ina ndírim deighshluaigh,
Cog. 216
. Cf. díríme.