adj (freq. in rhyme with cuaird) (see Marstrander,
ZCP vii
360
)
surly, grim, stern
,
P. O'C.
Dinneen
.
d.¤ .i. do-aircsina .i. ní
hāil la nech cid a descin: no di-serc é,
Corm. Y 458
. Oppd. to
súairc,
SR 4387
,
5752
. fail ann ríg . . . duairc, doer, dressachtach a drech (of Satan),
939
. trénfer d.¤
(of Goliath),
5780
.
fer d.¤ dian,
TBC-LL¹ 4124
.
a drem-sa nach d.¤ ic dáil,
LL 199a62
(
Metr. Dinds. iv 22
).
nárap digair d.¤, ní rat-rágbus ces,
306a1
(
SG 383
).
la Tuatha De dremuin d.¤
,
LL 164a36
(
Metr. Dinds.
iv 96
).
du maccaib d.¤ Dithorba,
BB 401a24
. Of things
gloomy, threatening (in aspect); dire, grievous:
tria cailltib
duarca dub-doirchi,
Aen. 1297
.
i n-oidhchi duib dhorchi dh.¤
,
BS 130
.
teidm d.¤
,
SR 4157
. cuiridh cor nd.¤ . . . cach
dibh im cuairt a ceile (of waters meeting in a vortex),
BB
398b4
.
as d.¤ an gniomh dorighnis,
BS 146
. d.¤ an bhetha
bheith gan teach it is a wretched life,
120
.
re sāirse gan duilge
nd.¤
,
BB 19b29
. d.¤ in dál (chev.),
LL 204b42
.
domfaraill — nī
d.¤ int ort — bēim nad borb,
ZCP vi 263
. In phrase is d.¤ lim;
ba d.¤ laiss a imcasain,
SR 5924
.
d.¤ leo dochraid a cuirp gil,
1355
. As subst. in pl.: bid lōr a nduarca
sorrows
,
Fen. 162
.
pn Name of hound,
Oss. iv 208
. Rare in compds.:
tál ar bhastardaibh danar is duairc-fhear,
Keat. Poems 1376
.