n
o, m. (? 1 íar +
ball
Celtica i 359-60
) a tail:
erball didiu iar-ball .i. ball
dedenach ind anmanda,
Corm. Y 507
.
robatar lamo iomda
lais et iarboll,
Aisl. Tond. 108.24
.
erball fata garbh
108.29
;
134.21
. iter erball ┐ [ḟ]indfad ┐ uth tail and fell
and udder (of a cow)
Laws, iii 378.9 Comm.
;
370.9
.
manid
in leuidán...adchomaic a erball
,
LU 85b21
=
BDD 56
.
dam...gu n-urbull imthromm,
LL 247a28
=
IT iii 247.1
.
samalta fri herball fiad-eich,
IT i 271.24
. ó ó go erboll
from ear to tail (of a bull)
TBC-LL¹ 6159
(iarchomla v.l.).
gabhaidh dá earball air fein lashes himself with his tail
(of a lion)
TSh. 2608
.
erblu asa toebu,
LB 149b28
.
ruainneach earbaill eich,
YBL 343a26
. ina n-erblib (of
horses)
RC xiii 68.20
. co n-erblaib abbelaib accu o mud na
con `wagging their tails'
BColm. 82.34
.
do bhádar iorbuill
orrtha...agus do bhí cailg a n-a n-iorbluibh,
Rev. ix 10
.
bun a nearbuill the rump
Exodus xxix 22
. In name of bird
,
erball ar crith
wagtail
:
in ten re nabar erboll ar crith,
G 11 205b30
,
Almusór 20
.