n f. (fán,
Studia Celtica Upsaliensia vi 37
). fánuidh f., (g
s. -adh; pl. fánta, g
p. fántadh)
IGT,
Decl. § 4
. A declivity, descent, depression:
cia suides a
fantu,
LU 9307
=
saigis a bfantai (fanatu v.l.),
Anecd. iii 52
.
conacca in tromchiaich ro lin na glendu ┐ na fantu,
TBC-I¹ 3110
.
go ro lina grian glenta ┐ fanta,
TBC-LL¹ 5821
. barrallsam a
tilcha ... co failet ina fántaib so that they are valleys
5015
.
cuiridh na tulcha isna fantaib corop tir `cast the hills into
the hollows that they may be (level) land'
RC ix 16.11
.
corbo
snām dona heachaib ... a fantaib in muighe,
xviii 151.1
.
nochar teith d'fānaigh na dh'ard,
ZCP viii 228.6
. i n-ard
ná i bhfánaidh `on hill or vale'
A. Ó Dálaigh liv 1
. Fig.:
as é an t-ard ó Héibhir | Tadhg is ní hé an ḟánaidh (i.e.
no degenerate scion)
IGT, Decl. ex. 249
. In phr. re (le)
fánaid
downwards: re fánuigh headlong, into a precipice
Kirk =
Eg. Gl. 314
. is ré fánaidh thiaghar ó Ierusalem
sair connuici an Indía in going eastwards ... one descends
Maund. 156
.
tuitfeamaoid ré fánaidh amhail na huisgeadha,
TSh. 49
(
ii Reg. xiv 14
).
go dteilgthear ré f.¤ i n-ifreann
iad,
TSh.
4305
.
re heas abhann fhuaduighthear lé f.¤
,
7608
.
fuair an ḟéile céim re f.¤
hospitality got a set-back, fell away
Keat. Poems 494
. Cf.
beiridh céim fir re f.¤
,
IGT, Decl.
ex. 250
. ag dul ré fánaigh go glenn na ndemhan,
Mac Aingil 92.4
.
Cf. fán.