adj i The orig. meaning is perh.
lasting, enduring, cf.
feidligidir and see
Pedersen Vgl. Gr. i 110
:
feidhil .i. fada,
Cóir Anm.
102
.
feidhil .i. fada no buan,
P. O'C.
ionann feidhil is fada,
Keat. ii 2867
. Cf. also : duibithir funchi fedil | culchi
cach eóin imthemin `
long-lived
'
Metr. Dinds. iii 256.19
.
aní raḟind co fedil (: lándemin) that which turned it white
enduringly
378.3
. o roboi P. co fedil ann sin
continuously,
for a long time (?)
PH 1955
. Hence in moral sense
enduring,
constant, faithful, persevering:
rop fedil, rop ainmnetach,
Tec. Corm. § 6.25
. fedil cech ainmnetach `persevering'
§ 13.8
.
menma fossaid fedil fri bánmartra,
ZCP iii 29.19
.
craibdech [? cradb- MS.]
forusda f.¤
,
ACL iii 321 § 6
.
f.¤
fodhailtech amal Iop,
Lism. L. 2743
. ar mbadh demin | a
fír feidhil his steadfast truth (?)
Anecd. i 68.2
(=
ZCP xi 158
).
letrais D. don lic ... fedma feidhil | coic leathunga persistent
in effort
Anecd.
i 67 § 153
. fross usci fedil fedma of unfailing vigour
Metr. Dinds. iii 262.31
. feacht feidhil a persevering course
Lism. L. 2105
.
bás feidhil F.,
AFM ii 958
. pl.
feidle miscne
`steadfast in hate'
Tec. Corm. § 16.14
.
termond na fían
fedeil féig,
LU 4147
. (Adv.)
rochathaigset co fedil ┐ co
ferrda oc diten in rechta diada,
PH 6521
. By later glossators
equated with innraic :
f.¤ la cach he .i. inraic la cach,
Ériu
ii 174.7
(expl. of Eochaid Feidlech. Cf.
Cóir Anm. 102
,
see 1 feidlech). feidhil .i. ionnraic, O'Cl.