n (cf. Lat. vitulus. See also
ZCP vi 435
) a calf:
f.¤
laogh bó,
Corm. Y 583
. Cf.
baothān (.i. laogh) ferb (.i. bō
id est Fithil),
ZCP v 484 § 9
(kenning for npr.
Fíthal
). fiothal
(fíodhal) a fairy, hag or goblin
'
P. O'C.
? a Fithail ... ní
íath dochor for rathaib | fathaig cid fir nach fithail (: lithaib)
LL 149a23
(: síthaig,
Hib. Min. p. 82
) = men that are not
Fíthals, i.e. as well as F. (?). Cf. ní luaithe innte (= san
uaigh] an fíothal foirbhthe ... ná an muarḟear groidhe
Ó Bruad. iii 8
.