n m. g s. riasca (SR) and réisc. ríasg o, m., IGT Dec. § 96 (p. 130.17) ; g s. réisg, ex. 1756 . A fen or piece of marshy ground : riasc .i. ro-uisci, Corm. Y 1118 . riasc .i. inat i mbi soilestar, ut est cach riasc, cach sescend, cach currech, O'Dav. 1363 . [i]sin ríasc , TBC-LL¹ 6025 . o riasc do riasc , Laws iv 354.8 . g s. for slúag railgech in réisc, Metr. Dinds. iii 428.39 . loscainn riasca, SR 3933 . i gcomhgar choille ┐ riasca, Keat. ii 5103 . pl. gomdar lāna reisg ┐ lochmhoighe, ZCP x 293.31 . Loch Ríogh na riasg dtaobh-uaine, Ériu v 64.22 .