n
m. g
s. riasca (SR) and réisc. ríasg o, m.,
IGT Dec. § 96
(p. 130.17)
; g
s.
réisg,
ex. 1756
. A fen or piece of marshy
ground
:
riasc .i. ro-uisci,
Corm. Y 1118
.
riasc .i. inat i mbi
soilestar, ut est cach riasc, cach sescend, cach currech,
O'Dav.
1363
.
[i]sin ríasc
,
TBC-LL¹ 6025
.
o riasc do riasc
,
Laws iv 354.8
.
g
s.
for slúag railgech in réisc,
Metr. Dinds. iii 428.39
.
loscainn
riasca,
SR 3933
.
i gcomhgar choille ┐ riasca,
Keat. ii 5103
.
pl.
gomdar lāna reisg ┐ lochmhoighe,
ZCP x 293.31
.
Loch
Ríogh na riasg dtaobh-uaine,
Ériu v 64.22
.