n [f.?]
cleft, fissure, chasm
(in rock):
s.¤ a uerbo
scalpio .i. lomraim,
Corm. Y 1185
. cor-raba forsind liic īar
cúl in dūine fo s.¤ and beneath an opening in the rock,
698(60.2
=
fond licc,
3
). scalp (given as ex. of wd. of five letters),
Auraic. 1230
=
sgailp,
4540
. a n-aitriubh . . . i scailpib
(scalpaibh, v.l.) carracc (of serpents),
CCath. 3083
, cf.
3959
.
i s.¤ cairrci,
4009
.
ro ḟágaibh . . . a curach a scalpaibh carrag,
Ériu iii 154 § 7
.
a sgalpaibh cruadhcharrag,
BS 22.9
.
a s.¤ comhadhpail cairrgi,
Fl. Earls 162.9
. annsna gleanntuibh
fá scealpaibh na ccarrac `clefts',
Isaiah lvii 5
.
a scealpuibh na
ccarrac,
Jerem. xlix 16
. ?
is do deacraib in domain | buain
mela ar mecnaib ibaír | a s.¤ for conaib gearraib | longad i
ceallaib scibair,
BB 299a15
. Of a person
:
s.¤ ingini maeili
duibhi,
Acall. 1901
=
an scailp sgíamh-dhothaimh scath-adhbhal mhéith,
Acall. (Leabh. ó Laimhsgr.) i 224.24
.
scailp sean-duine 'a gaunt old man',
Dinneen s.v. scailp
. See also 1 scairb.